Konkurs, Wystawa

Wyniki 8. edycji „Teatru w Obiektywie”

 

Dnia 24 czerwca b.r. zostały ogłoszone wyniki 8. edycji Międzynarodowego Konkursu Fotograficznego „Teatr w Obiektywie”.
Wręczenie nagród i otwarcie wystawy nagrodzonych zdjęć odbyło się w Centrum Kultury w Lublinie w ramach Akademii Odkryć Fotograficznych.

Do konkursu wpłynęło 240 fotografii od 29 fotografów. Fotografowie przypisują nadesłane zdjęcia (maksymalnie 10 prac) do wybranych kategorii konkursowych.
W skład wystawy weszło 26 fotografii. Zdjęcia zostały nagrodzone w 6 kategoriach konkursowych:
Portret
Artystyczne Spojrzenie
Wokół festiwalu
Aktorzy
700 bębnów na 700-lecie Lublina
Reportaż – kategoria po raz pierwszy zorganizowana dla laureatów poprzednich edycji konkursu.

Jury w składzie: Mieczysława Goś, Mariusz Kuszpa, Janusz Szymański, Michał Stanowski, Zbigniew Wójcik i Karol Zienkiewicz przyznało następujące wyróżnienia – poniżej zapis protokołu z obrad wraz z uzasadnieniami:

Kategoria Portret:
1. Kacper Ksykiewicz – „Drugiepół”
Piękna i bardzo dobra fotografia, która charakteryzuje Portret ujętej osoby. Bardzo ciekawie jest na niej określona twarz bohatera zdjęcia.
2. Urszula Stawska – „Kwiaciareczka”
Podobnie jak w fotografii z pierwszego miejsca, zdjęcie bardzo ciekawie określa widniejącą na nim osobę. Dodatkowo zdjęcie ma piękny, barokowy, malarski wręcz klimat.
3. Iwona Tsanev – „Nadzieja”
Zdjęcie docenione za kompozycję i światło. Podział kompozycji jest środkowy, ale głębia i światło, które pięknie pada na kurtynę i twarz, pokazują doskonałe relacje między jedną, a drugą płaszczyzną. Można tu odczuć niepokój i napięcie w młodym aktorze, który stoi za kurtyną i zaraz wejdzie na scenę.

Kategoria Artystyczne spojrzenie:
1. Magdalena Wójcik – „Brightness”
Na zdjęciu jest pięknie dostrzeżony i uchwycony moment. Fotograf znakomicie dostrzega i operuje światłem i cieniem, z których skomponował całość łącznie z samą sceną. Światło jest tu wielowymiarowe. Pokazuje to również wagę tego spektaklu, w którym światło było bardzo ważne.
2. Katsiaryna Papova (Białoruś) – „Fly!”
Podobnie jak w przypadku zdjęcia z pierwszego miejsca, fotograf bardzo dobrze dostrzegł i uchwycił scenę, zaistniałe światło i cienie. Mimo, że jest to zdjęcie z tego samego spektaklu, sytuację widzimy tu całkowicie inaczej, jest to inne spojrzenie na to, co działo się na scenie.
3. Vadzim Yakubionak (Białoruś) – „Rite 2”
Zdjęcie pokazuje dużo akcji w wąskim kadrze. Ma zamkniętą kompozycję, a akcent skierowany jest na centrum. Równocześnie jest na nim ciekawie zostawiona przestrzeń, widać dynamikę, cienie. Widzimy artystyczne spojrzenie Autora na dziejącą się akcję.

Kategoria Wokół festiwalu:
1. Vadzim Yakubionak (Białoruś) – bez tytułu
Bardzo ciekawie skomponowane zdjęcie. Autor wykorzystuje rozwiązania architektoniczne w celu ukazania zarówno festiwalu, jak i szerszego kontekstu miejsca, w jakim się on odbywa. Było to możliwe dzięki umiejętnemu zakomponowaniu odbicia w lustrze, które znajduje się nad głównym wejściem do sali teatralnej. Przez otwarte drzwi widzimy akcję, która dzieje się wewnątrz sali.
2. Magdalena Wójcik – „Podaj dalej”
Na zdjęciu czuć bardzo duże emocje płynące z uścisku, zdjęcie nimi emanuje. Istotny jest tu wyraz twarzy ujętej osoby. Bohaterowie są w mocnym punkcie obrazu, a emocje które widać przyciągają wzrok, tak, że pozostałe elementy zdjęcia pozostają na drugim planie. Zdjęcie bardzo dobrze oddaje temat kategorii – wokół festiwalu.
3. Dariusz Zgardziński – „Wpatrzeni”
Bardzo dobre zdjęcie w kategorii, które pokazuje kulisy i zaplecze techniczne festiwalu – jego nieodłączny element, gdzie kilku ludzi dba o spektakl.

Kategoria Aktorzy:
1. Magdalena Wójcik – „Za kotarą”
2. Krzysztof Mazur – „Tespis”
3. Beata Niemczyk – „Na jednej linie”
Wszystkie zdjęcia nagrodzone w kategorii wyróżniają się bardzo dobrą kompozycją zdjęcia, są na nich wspaniale ukazane emocje zarówno „osobiste”, jak i teatralne, związane z odgrywanymi rolami. Bardzo dobre wykorzystanie świateł i cienia w sposobie zaaranżowania fotografowanej sceny i osób.

Wyróżnienie w kategorii Aktorzy od Lubelskiej Szkoły Fotografii dla zdjęcia Magdaleny Wójcik – „A w duszy mej cienie”

Kategoria 700 bębnów na 700-lecie Lublina:
1. Monika Baranowska – „Wezwanie”
Są tu emocje, jest Lublin i jeden z najbardziej charakterystycznych jego krajobrazów. Na zdjęciu jest pokazana historia Lublina na tle ogromnej grupy ludzi pełnych emocji – ludzi, którzy brali udział w bębnieniu, jak i tych, którzy byli przypadkowymi przechodniami. Kompozycja i plany zdjęcia są prawidłowe, a ciasny kadr dodatkowo podkreśla dynamikę. Na zdjęciu widać akcję i emocje.
2. Krzysztof Mazur – „Frontman”
Na zdjęciu widzimy bębny, bębniarzy i charakterystyczne miejsce Lublina. Jest tu dynamika i ekspresja, poruszenie zdjęcia ma tu uzasadnienie i dodatkowy wydźwięk. Zdjęcie jest kontrastowe, przez co poruszenie nadaje dynamiki, jak również energii samemu bębnowi.
3. Magdalena Wójcik – „Na równi”
Jest tu opanowana kompozycja zdjęcia. Widzimy powtórzenie linii w postaci pałeczek i bębnów, plamy czarne są rozbite plamami jasnymi. Dodatkowo widzimy drugi wymiar w postaci odbicia człowieka i ręki, również bębniącej i mającej pałeczkę, dzięki czemu człowiek komponuje się z bębnem.

Wyróżnienie w kategorii Reportaż (spośród 5 reportaży):
Piotr Jaruga – reportaż pt. „Wyjście z cienia”
Jest to jedyny reportaż z nadesłanych do konkursu, który dotykał idei reportażu fotograficznego. Widzimy tu zaczątek dobrego układu fotoreportażu – jest tu bardzo dobre zdjęcie finalne, jest zdjęcie otwierające, pozostałe kadry są dobre. Pierwsze dwa zdjęcia się powtarzają, zarówno w układzie, jak i barwach. Brakuje zdjęć z pozostałych elementów festiwalu. Brakuje detalu. Decyzją jury reportaż otrzymuje wyróżnienie w kategorii.
Widać, że zgłoszone do konkursu reportaże nie spełniają wymogów reportażu fotograficznego, w związku z czym jury wnioskuje do organizatorów o przeprowadzenie w przyszłym roku krótkiego szkolenia z reportażu fotograficznego, obejmującego ideę i zasady jego tworzenia, czyli podstawy gatunku jakim jest fotoesej.

Wyróżnienia:
Magdalena Wójcik – „Black white black white”
Bardzo ciekawe i inne ujęcie. Na zdjęciu zgrywają się kompozycyjnie czernie z białymi. Bardzo ciekawa i wyróżniająca się kompozycja zdjęcia.
Beata Nowakowska – „Taniec z różą i …cieniem”
Jest tu dobrze uchwycony moment – biorąc pod uwagę zarówno światło, cienie, jak i samą kompozycję zdjęcia. Widzimy pięknie uchwyconą lekkość pomiędzy ludźmi i interakcję, która między nimi zachodzi. Na zdjęciu ujęty jest również cień postaci, który ciągnie się od światła w lewą stronę. Jest to także sztuka uchwycenia kogoś tyłem, wbrew fotograficznym zasadom; widzimy zwiewność sukienki, rękę na tle cienia.
Monika Baranowska – „Nieśmiałość”
Ciekawością tego zdjęcia jest sięganie głębiej, dostrzeganie tego, co jest za woalką; analiza twarzy. Widać tu ruch ręki i swego rodzaju „miękkość” zdjęcia. Do oczu postaci musimy docierać, musimy się wpatrzyć i dopiero zauważyć co kryje się za woalką. Zdjęcie jest intrygujące, jest tu pewna tajemnica.
Monika Baranowska – „Zakłopotanie”
Bardzo prosta i delikatna fotografia, centralny kadr. Fotograf nie podjął żadnych specjalnych, estetycznych zabiegów, tylko dobrze przeczytał światło – dzięki temu widzimy delikatną scenę, rozterki wewnętrzne niepełnosprawnej osoby, której niepełnosprawność nie jest tematem zdjęcia, lecz sam moment jej mocnego zamyślenia. Strój pokazanego człowieka nie przystaje do otoczenia – widać, że jest na festiwalu.
Monika Baranowska – „Myśliciel”
Widzimy tu ciekawe przetworzenie sceny. Na dole ze światła została stworzona lina i osoba na niej – zupełnie inna scena, niż ta prawdopodobnie zaistniała w spektaklu. Jest to również bardzo ciekawe zdjęcie teatralne, dlatego że widzimy tu ewidentnie wcielenie w rolę – chłopczyk gra tutaj łabędzia, to nie jest jego krok ludzki, jest postacią. Trzy punkty na górze scalają zdjęcie. Została zachowana równowaga między dołem, który jest dość mocny i wyrazisty, a górą, którą delikatnie równoważą światła i przenoszą ciężar fotografii. Widzimy tutaj, jak wielka jest scena, na której młody człowiek musi operować, jak zderza się nie tylko ze stresem i rolą, ale także przestrzenią.

Nagroda Grand Prixwyróżnienie specjalne za najlepsze ujęcie tematu przewodniego XXVII SANS „Spotkania Cygańskie” – Kacper Ksykiewicz – „Drugiepół”
Było to jedno z nielicznych zdjęć spośród nadesłanych do konkursu, które dobrze ukazywałoby temat „Spotkań Cygańskich”. Jury wybrało je ze względu na walory artystyczne. Jest to portret Cygana, ciekawie ujęty dzięki grze światła i cienia.
Ze względu na nieliczne zdjęcia ukazujące temat przewodni festiwalu, pojawiła się uwaga na temat zmiany kryteriów przyznawania nagrody Grand Prix w kolejnych edycjach konkursu.

Uwagi ogólne z obrad jury:
Poziom zdjęć nadesłanych do konkursu jest wyższy niż w ubiegłych latach.
Daje się zauważyć dużo zdjęć nieodpowiednio przypisanych do kategorii konkursowych [jury nie ma prawa zmieniać przypisanej przez fotografa kategorii zdjęcia].

___
Gratulujemy laureatom i dziękujemy wszystkim uczestnikom tegorocznego konkursu!

Wystawa pokonkursowa jest dostępna do oglądania w Centrum Kultury codziennie, do dnia 8 lipca b.r.